Główny budynek został zbudowany około 1880 roku, pierwszym właścicielem był główny leśniczy OTTO LORENC, który tytuł otrzymał od Cesarza Niemiec. Nadzorował on ogromnymi połaciami lasu wokoło tej wioski, majątek zajmował powierzchnię 3511 hektarów. Budynek nosił nazwę dom leśniczego. Drugimi właścicielami do 1945 roku był ród Guzonów. Dworek w tamtych czasach służył jako miejsce mieszkalne, musiał wyglądać niesamowicie urządzony w stylu myśliwskim. Budynek następnie przeszedł w ręce polskie, był siedzibą WOP, Wojsk Ochrony Pogranicza. W trakcie prac melioracyjnych przy głównym budynku natrafiliśmy na przedmioty z dawnej leśniczówki min pobitą porcelanę, kieliszki , talerze z motywami myśliwskimi i inne drobiazgi, wszystko w bardzo złym stanie po porządkach żołnierzy którzy zrzucili wszystko do dołu. Istotnym elementem jest napis w języku niemieckim na boku budynku który po przetłumaczeniu brzmi :
„KTO OJCZYZNY NIE KOCHA NIE SZANUJE, JEST ŁAJDAKIEM I SZCZĘŚCIE MU NIE PRZYSŁUGUJE”.
Stodoła znajdująca się na terenie ma około 100 lat, a budynek w którym znajduje się hotelik to pozostałość po wojsku, które dostawiło górną kondygnację gdzie były biura, magazyny sprzętu. Po reorganizacji budynki przeszły w posiadanie gminy i przez wiele lat były dewastowane i szabrowane przez mieszkańców.
W 2001 zostaliśmy właścicielami w miarę możliwości małymi krokami z roku na rok próbujemy wyremontować pomieszczenia, zagospodarować teren wokół.